"แก เสาร์นี้ไปกินไก่ที่สวนลุมกัน "
ไอ้เราก็นึกว่า ไปกินแถวๆสวนลุม ..แต่แอบงงนิดนึงว่ามันนึกไงอยู่ๆมาชวน ร้อยวันพันปีไม่ค่อยเคยไปไหนกัน ..แบบว่าหนิทหนมกันจาก msn ล้วนๆ ถามไปถามมาถึงได้ความว่าวันเกิดมัน ...จะชวนไปปูเสื่อกินไก่ทอดริมสระน้ำในสวนลุม ( oh god!!! สมเป็นความคิดมันจิงๆ)
โทรไปคุยกะเพื่อนคนอื่นที่ได้รับเชิญเหมือนกัน มันก็ตั้งคำถามขึ้นมาว่า
"มันคิดยังไงไปกินไก่ที่สวนลุมวะ ..ชั้นเคยเห็นตัวเจี้ยมันเดินไปเดินมานะเว้ย"
......เอ่อ.....อันนี้ก็ไม่ทราบอ่ะนะ ...เท่าที่ประมวลผลดูแล้วเนี่ย ก็ไม่น่าจะมีใครแนะนำมันหรอก...มันคิดของมันเองชัวร์ๆๆ
====================================
พอถึงเวลานัดหมาย เราก็ไปตรงเวลาเด๊ะ มันก็เพิ่งจัดแจงปูเสื่อ ริมสระน้ำ แต่ว่าเข้าไปในเกาะกลางสวนลุมอ่ะ ไม่ใช่ข้างนอก ...พอปูเสื่อเสร็จไอ้เพื่อนคนข้างบนก็ยังตอกย้ำข้อเท็จจริงที่เคยเกิดขึ้น ...เอานิ้วชี้ไปริมน้ำ แล้วก็บอกว่า
"ตรงนี้แหละแก ที่ชั้นเห็นตัวเจี้ยมันปีนขึ้นมา"
(ไม่สามารถทำให้บรรยากาศสลดลงได้ ...ยังคงเฮฮาอยู่เช่นเดิม)
ซักพัก ...เหมือนสวรรค์จะต้องการพิสูจน์ให้เห็นว่าไอ้คนข้างบนไม่ได้โกหก ...หลังจากกินส้มตำ ไก่ทอดกันอย่างเมามันส์ ...ก็เหลือบไปเห็น เจี้ยน้อย ว่ายน้ำอย่างเพลิดเพลินอยู่ตรงหน้า ...ว่ายไปกลับหลายรอบด้วยนะ ประหนึ่งจะถามว่า "เห็นตูมั๊ย เห็นตูม๊ย" ...คือมันไม่ยอมไปซะทีอ่ะ ว่ายนานมั่กๆๆๆๆ
เจ้าของวันเกิดก็แสนจะยินดีปรีดาที่มีสัตว์โลกชนิดอื่นมาร่วมอวยพรวันเกิดด้วย ...พอกินของคาวจะหมด ก็สมควรแก่เวลาที่จะไปเอาเค้กที่เพื่อนที่แสนดีร่วมกันซื้อ (1 ก้อน) และของขวัญที่เพื่อนๆร่วมกันให้ (1 ชิ้น-- ลืมบอกว่าเพื่อน6 คน)
มีการมอบดอกไม้กันเล็กน้อย
แถมมีตัดดอกไม้ปรกอบฉากด้วยนะ ..อิอิ
คราวนี้พอไปเอาเค้กมายื่นให้...ขณะที่เจ้าของวันเกิดกำลังทำหน้าตอแหลเต็มที่ (ไอ้คนส่งเค้กให้ต้องบอกว่า "แกช่วยอย่าทำหน้าเขินได้มะ ..รับไม่ได้")
ทันใดนั้นก็มีเพื่อนนางหนึ่งพูดขึ้นมาอย่างไม่รู้กาละเทศะว่า
"เฮ้ย นั่นโทรศัพท์ที่แกเพิ่งซื้อมาใหม่หรอวะ"
"เอ่อ ...แกช่วยอย่าทำลายบรรยากาศได้มะ"
....เจ้าของวันเกิดตอบกลับทันที ด้วยสีหน้าอนาถใจในตัวเพื่อนเล็กน้อย แล้วหันไปทำหน้าตาตอแหลกะคนให้เค้กต่อ
เปิดเค้กๆๆๆ
พอรับเค้กเสร็จก็ถึงคิวการเปิดของขวัญ ...เปิดออกมาเป็นปลอกหมอนพิมพ์คาถาชินบัญชร ...ไม่รู้จะนิยามยังไงดีอ่ะนะ ..แต่ก็เหมาะกะมันละล่ะ ..(เหมาะแบบ contrast อ่ะ ..อย่าได้หลงนึกไปว่ามันธรรมะ ธรรมโม เชียว )
เปิดของขวัญๆๆๆ
ดูเค้กกันชัดๆๆ
ระหว่างที่กินเค้กไปเรื่อยๆ เพลงชาติก็ดังขึ้น บอกเวลาหกโมงเย็น ..ไอ้พวกเราๆก็ยังลั้ลลากินเค้กต่อไป จนกระทั่งพี่ยามเดินมาบอกว่าจะปิดเกาะแล้ว ให้รีบย้ายด่วน .....แป่ว.....เค้กยังไม่หมดเลยอ่า...ทำไงดี
เฮ้อ....ถึงจะอยากกินให้หมดก่อนซักแค่ไหนก็ไม่สามารถต้านทานสายตาที่ยามที่มองอย่างขับไล่ได้อ่ะนะ (คือเค้าก็ไม่ได้เลวร้ายมาก แต่หน้าที่เค้าคือต้องปิดเกาะจริงๆ) ..ก็เลยต้องรีบเก็บของกันอย่างจ้าละหวั่น ......ไม่น่าเชื่อว่า speed การเก็บของเราจะเร็วขนาดนี้ ประมาณว่าจานนับ 10 ใบ แก้วน้ำ ขวดน้ำ กล่องเค้ก บนเสื่ออีก 6 ผืน จะเก็บได้เรียบถายในเวลาไม่ถึง 3 นาที (เราว่าไม่ถึงอ่ะ..มันเร็วมากๆ) ..พอเก็บกันเสร็จแล้วเลยมามองหน้ากันแล้วซักคนก็พูดว่า
"ถ้าเราไปตั้งแผงขายของคงไม่ต้องกลัวว่าจะหนีเทศบาลไม่ทัน"
(เห็นด้วยว่ะ!!!!!)
ย้ายที่ๆๆ (ไม่มีรูปใหญ่อ่ะ Y_Y)
เก็บของเสร็จเราก็คนละไม่คนละมือ ถือถุงขยะ ของเหลือ เสื่อ อุปกรณ์ต่างๆและจานเค้กที่ยังกินไม่หมดออกมาจากเกาะ ผ่านกลุ่มอาแปะ อาม่าที่กำลังร่ายรำเพลงจีนอยู่ กะกลุ่มคนที่กำลังวิ่งเพื่อสุขภาพ แล้วคนนึงก็ตะโกนถามเจ้าของวันเกิดขึ้นมาว่า
"นี่เราจะเดินไปไหนกันวะ หรือจะแยกย้ายกันกลับเลย"
"ก็เดินไปหาที่กินของในมือพวกเมิงให้หมดก่อนสิวะ เดี๋ยวค่อยกลับ" (พูดเพราะมั่กๆๆๆ)
สุดท้ายก็เลยมาหยุดที่ริมน้ำอีกฝั่งนึง เพื่อยืนกินเค้ก รอบๆกองขยะที่อยู่ตรงกลาง (ยืนกินเค้กรอบกองขยะจริงๆ ...สถาพอนาถเล็กน้อย แต่เผอิญหน้าด้านกันโดยทั่วหน้า เลยไม่รูสึกอะไร) แล้วพอกินกันเสร็จ กำลังจะกลับ ไอ้คุณเจ้าของวันเกิดที่จิตใจใฝ่ดีก็บอกเพื่อนๆว่า
"วันเกิดชั้นปีนี้ ชั้นเห็นตัวเจี้ยว่ายน้ำผ่าน กะแมวเอากันนี่จะฤกษ์ดีมั๊ยวะ"
..เพื่อนทุกคนก็มองหน้ากัน ประมาณว่า แกไปเห็นไอ้อย่างหลังนี่ตอนไหนหรอ ..ไม่มีใครเห็นซักคน ...มันก็บรรยายมาเป็นฉากๆ ..ทุกคนก็อนาถ ไม่มีใครพูดอะไร ได้แต่นึกในใจว่า ...แกเอาปลอกหมอนชินบัญชรไปใส่หมอนแล้วอ่านก่อนนอนซะละกันนะ เพื่อนรัก ...อิอิ
งานวันเกิดแกจัดได้อารมณ์มาก ..ปีหน้าเอา create ๆ แบบนี้อีกนะ เพื่อนนะ
