(^^) dear (^^): March 2011

ช่วงแรกกลับมาเมฆเลี้ยงง่าย แต่ว่าตื่นตอนกลางคืนบ่อย จนเข้า week ที่ 2-3 เริ่มนอนกลางวันน้อยลง นอนกลางคืนยาวขึ้น (ม๊าเลยสบายหน่อย) แต่พอกลับเข้า week ที่ 4 เมฆเริ่มมอแงละ โดยเฉพาะตั้งแต่ประมาณ 2 ทุ่มถึงเที่ยงคืน ร้องไห้โยเยมาก (ไม่รู้เรียกว่าร้องโคลิกรึเปล่า แต่ไม่ได้แหกปากแบบจะเป็นจะตาย ประมาณว่าร้องโยเยธรรมดา ทำยังไงก็ไม่ยอมเงียบมากกว่า)

รวมมิตรรูปนอนของเจ้าเมฆ

กลมดีจังลูก ^^

อีกซักรูป ...ตอนนอนลูกน่าร๊ากกกก น่ารัก

แอบอยากไปจุ๊บ แต่กลัวลูกตื่น (เดี๋ยวเหนื่อยอีก)

ท่านอนแบบเต็มๆตัว อันนี้เวอร์ชั่นตัวยืด

จะมีเวอร์ชั่นตัวหดที่นอนตะแคงแล้วบิดขี้เกียจอีก ...กลมมากกก

ปล. แอบรู้สึกว่าเมฆหัวโตผิดปกติ แบบว่าหัวใหญ่เท่าตัวเลย ตัวยาวก็จริง แต่แอบแขนขาสั้น แถมลงพุงอีกต่างหาก ...ผู้ใหญ่บอกว่าเดี๋ยวหุ่นก็จะเปลี่ยนไปอีก ..แอบภาวนาขอให้หัวโตช้าลงกับขายืดขึ้นอีกหน่อยเร็วๆเถิ๊ดดดดด

เมฆนี่ไม่รู้เรียกว่าเป็นเด็กนอนง่ายหรือนอนยากดี ...บทพี่แกจะหลับนี่ทำยังไง๊ ยังไงก็ไม่ยอมตื่น ฟัดไปแทบตายก็จะฮึดฮัดๆหน่อยนึงแล้วก็หลับต่อได้สบาย ไม่ลืมตาแม้แต่น้อย แต่อีบทจะไม่นอนเนี่ย กล่อมแทบตาย หลับตาไปแล้วหลายนาที นึกว่าหลับสนิทแล้ว แต่พอขยับตัวจะเอาลงวางลงเบาะนี่ก็ตื่นตาแป๋วววทันทีเลย

ตอน week 2-3 นี่เลี้ยงง่ายสุด ตื่นมาตอนสายๆ แล้วก็เล่นซักพักนึง บ่ายๆหลับต่อ ตื่นมาเล่นอีกทีตอนหัวค่ำ แล้วก็หลับอีกทีตอนซัก 3-4 ทุ่มยาวถึงเช้า (ตอนกลางคืนแต่ร้องกินนม 2-3 ครั้ง แล้วพอให้นมก็หลับต่อ)

นี่หลับตอนหัวค่ำ หลังจากกินนมอิ่มๆ (แต่จำไม่ได้ว่าทำไมพยายามจะปลุก)

หลวงจีนน้อยเข้่าฌาณ 555 (คิ้วบางมากกกกก)

มาถึงตอนอาบน้ำมั่ง ...ป๊ากับม๊าเคยจะอาบให้ตอนเช้าก่อนป๊าไปทำงาน แต่คุณลูกดิ้นมากค่ะ กว่าจะฟัดกันได้ ป๊าไปทำงานสายกันพอดี ..แต่ป๊ายังอยากอาบน้ำให้ลูก (ให้ม๊าอาบให้เองก็หนักหนาเอาการอยู่) สุดท้ายเลยขอกินข้าวเย็นก่อนแล้วค่อยอาบนำให้ลูกแทนละกัน

อาบน้ำเสร็จก็ราวๆ 2 ทุ่ม กินนม เข้านอนซัก 3 ทุ่ม แล้วเดี๋ยวราวๆเที่ยงคืนตื่นมากินนมใหม่ก็ได้ม้างงง

เจ้าเมฆกับอ่างอาบน้ำไฮโซ

ตอนแรกป๊ากับม๊าซื้ออ่างอาบน้ำธรรมดามาให้ คุณลูกดิ้นน้ำกระจุยกระจาย ขนาดป๊าแรงเยอะๆยังจับไม่ค่อยจะอยู่ พอดี Claris ให้อ่างอาบน้ำไฮโซมีผ้าใบให้นอนมา เบาแรงไปได้เอาการทีเีดียว (เมฆก็ดูจะชอบนอนบนผ้าใบพอสมควรอ่ะ)

ตอนสระผมให้ เมฆจะแหกปากลั่นบ้าน แต่พอเอาตัวแช่น้ำปุ๊บก็จะสงบลงทัีนที แล้วก็แหกปากอีกทีตอนเอาขึ้นเนี่ยแหละ

พุงใหญ่ไปมั๊ยลูก ??

ช่วงนี้เมฆเริ่มเป็นนักบิด (ขี้เกียจ) บิดเยอะจนม๊ากลัว ถึงหมอจะบอกว่าเด็กจะบิดเป็นเรื่องปกติก็เหอะ แต่คุณเธอบิดจนหน้าดำหน้าแดง ทำหน้าแบบทรมานจะเป็นจะตาย มองไปก็สงสารไปไม่รู้จะช่วยยังไงดี (ไม่รู้ว่าเป็นอะไรด้วยซ้ำ)

บางทีบิดแล้วก็นอนต่อแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น (เห็นแล้วอยากจะดีดหัวลูกซักที 2 ที) แต่บางทีบิดแทบตาย ตดออกมาปุ๋งนึง แล้วก็ทำหน้าโล่ง นอนต่อแบบสบายตัว (อันนี้นอกจากอยากจะดีดแล้วอยากจะจับขึ้นมาจุ๊บด้วยความหมั่นเขี้ยว) ...แต่จนแล้วจนรอด ตอนนี้ม๊าก็ยังแยกไม่ออกว่าตอนไหนลูกปวดอึ ปวดตด หรือว่าแค่อยากจะบิดเฉยๆ Y_Y

เอ้าาา บิดเข้า!!!!

ระหว่างม๊าเก็บภาพตอนนอนอยู่ เจ้าเมฆเกิดบิดขึ้นมานิดหน่อย

สีหน้าทรมานเล็กน้อย แต่ม๊าก็ยังคงเก็บภาพต่อไปไม่สนใจลูก

เอ้าา เบ่งเข้าๆๆๆ

เ็อ ... สีหน้าปลดปล่อยหลังจากอึออกมาได้กองนึง

เสร็จแล้วก็ง่วงงงง ....

(น่ารักจริงๆลูกแม่ ^^)

ตอนบิดขี้เกียจกะเบ่งอึนี่ว่าท่าเยอะแล้ว แต่เอาจริงๆไม่เท่าตอนให้นม ...แต่ละท่า กรีดกรายเป็นที่สุด นิ้วก้อยกระดกตลอดเวลาจนป๊ากับม๊าแอบหวั่นใจ มือไม้กรีดกรายตลอเวลา เห็นแล้วอดหมั่นไส้ไม่ได้ เวลามองลุกตอนให้นมแล้วตลกดี

เมฆรักป๊ากับม๊านะค้าบบบ

พอเข้า week 4 เมฆเริ่มงอแงละ จากที่เคยเข้านอนตอนหัวค่ำได้ชักจะเริ่มรวน... พอให้นมเสร็จแล้วงอแงมาก เปลี่ยนผ้าอ้อมแล้ว จับเรอแล้ว อุ้มแล้่ว ก็ไม่หยุดร้องไห้ซะที เดาไม่ออกว่าร้องเพราะอะไร ป๊ากับม๊าเลยจับเล่นซะเลย จะได้เหนื่อยแล้วนอน(ซะที)