นิทานเอกของญี่ปุ่น

เล่มนี้นี่เป็นหนังสือเล่มแรกๆที่ซื้อเองเลยอ่ะ (จริงๆพ่อแม่ซื้อให้แต่เลือกเอง) ..จำได้ว่าเด็กๆชอบเล่มนี้มากๆ ขนาดที่ว่าห้ามหาย ห้ามใครยืม แบบว่ารักษาสุดฤทธิ์ ..เอ...แต่จะเรียกว่ารักษาก็ไม่ได้ซะทีเดียวนะ เพราะดูจากสภาพแล้วคาดว่าไม่ได้รักษาอะไรมาก ..แต่เอาเป็นว่าพยายามรักษาสิทธิ์ความเป็นเจ้าของมากๆอ่ะ ...หวงสุดๆ

เล่มนี้จะเป็นเรื่องที่เขียนนิทานพื้นบ้านของญี่ปุ่นเอาไว้ ประมาณซัก 10 เรื่องได้มั้ง เป็นหนังสือที่ทำให้เรารู้จักเรื่องโมโมทาโร่ กะ อิซุนโบชิ (เด็กตัวเท่านิ้วโป้ง) ..รู้สึกว่า 2 เรื่องนี้จะดังสุด..

แต่เรื่องที่เราชอบสุดคือเรื่อง ชายชรากับดอกไม้ล่ะ ....จำไม่ค่อยได้เท่าไหร่ แต่ประมาณว่าเป็นชายชราที่มีเพื่อนบ้านเลวๆคนนึง เอาหมาที่ชายชราเลี้ยงไว้ไปทำไรไม่รู้ แล้วมันทำให้ไม่ถูกใจเลยฆ่า ชายชราก็เลยเอาไปเผา (มั้ง) แล้วเอาขี้เถ้ามาโปรย..พอโปรยไปก็กลายเป็นดอกไม้บานไปตามทาง ..พระราชามาเห็นเลยสอบถาม แล้วก็ปูนบำเหน็จให้ ....พอเพื่อนบ้านเห็นอย่างนั้นเลยจะพยายามทำมั่ง แต่พอโปรยขี้เถ้าไปแล้วกลายเป็นว่าเข้าตาพระราชา ..พระราชาแสบตาเลยจับมาลงโทษ อะไรประมาณนั้นแหละ

จริงๆจำเรื่องไม่ค่อยได้แล้ว เพราะไม่ได้กลับไปอ่านมานาน ...แต่ก็เลือนลางๆอ่ะ เด็กๆอ่านแล้วสนุกมาก (ชอบอ่านนิทานพื้นบ้านอ่ะ)

~~~สภาพของหนังสือที่พยายามรักษาสุดฤทธิ์...อิอิ~~~