Tuesday, August 26, 2008

ปลูกป่าชายเลน

ทริปนี้เป็นทริปสั้นๆ ไปเช้าเย็นกลับ

สืบเื่นื่องมาจากว่าเจ๊อัจจัดโปรแกรมไปปลูกป่า (คาดว่าจัดให้บ. ที่บ้าน) ก็เลยมาชวนเพื่อนๆไปกัน ... พวกเราไม่เคยมีใครไป ก็เลยขอลองไปดูซักหน่อย

ตอนเช้านัดกันที่สวนลุม นัดกันหกโมงเช้าเลยมั้ง เพราะถ้าไปสายมาก น้ำจะขึ้น แล้วจะทำให้ปลูกป่ายาก ... แต่จนแล้วจนรอดก็มีคนสาย กว่าจะออกก็ล่อไป 7 โมงโน่นแน่ะ ...วันนี้เราจะไปที่คลองโคน จังหวัดสมุทรสงคราม ..ไปถึงที่หมายตอน 8 โมง (คาดว่าน้ำขึ้นไปแล้วเรียบร้อย)

พอไปถึงก็จัดแจงลงเรือเลย (ไครไม่ได้ใส่ขาสั้นมาก็รีบไปเปลี่ยนซะ) นั่งเรือไปซักประมาณ 15 นาที ก็ถึง
บริเวณที่ปลูกป่า (ไม้โกงกาง)


วิธีปลูกป่าง่ายกว่าที่คิด ...บริเวณที่เค้าปล่อยเราลงเนี่ย จะมีหลักปักเอาไว้เรียบร้อย แต่ละหลักก็จะมีกิ่งไม้ที่จะปลูก แล้วเค้าก็จะแจกเลือกให้เราคนละ 4-5 เส้น เราแค่ไปที่หลัก แล้วเอามือขุดดินแล้วก็ฝังต้นไม้ลงไป เสร็จแล้วก้เอาเชือกผูกกะหลักเอาไว้ไม่ให้ล้ม แค่นี้เอง ง่ายมั่กๆๆๆ

ถ้าเรามาตอนน้ำยังไม่ขึ้นเนี่ย มันก็ง่ายอยู่หรอก แต่พอน้ำขึ้นแล้ว สภาพของดินกลายเป็นโคลน ...มันเลยทำให้ทุลักทุเลเอาการทีเดียว

ปกติจะมีชาวบ้่านเอาไม้กระดานมารับไปให้เราปลูก แต่ถ้าขี้เกียจรอ ก็เดินลงไปเลย ....
อ๊ะๆๆ ...มาทั้งที ก้เดินลงไปเลยดีกว่า ...แม่เจ้าาา ทำไมมันยวบลงไปอย่างนี้ล่ะ ..พอขาลงไปปุ๊บ จมลงไปเกือบถึงสะโพก กว่าจะยกขาขึ้นมาได้ เกือบตายยย

เจ๊อูกะนันท์รอลงทีหลัง พอเห็นเพื่อนๆเดินด้วยความยากลำบาก มันเลยรอนั่งไม้กระดาน ไม่เปียกโคลนแม้แต่น้อย (แถมยังมีหน้ามาบอกว่าปลูกไปเกือบ 10 ต้น.... ไอ้คนเดินนี่ปลูกได้ 5 ต้นก็เยอะแล้ว)

เดินยากมากจริงๆนะ ตอนหลังๆวีจังตะโกนมาบอกว่าให้เดินเป็น Britney พร้อมๆกะที่ไอ้ซังตะโกนออกมาบอกว่าให้ทำตัวเป็นซะดะโกะ ....ต้องกึ่งเดินกึ่งกลานด้วย Speed สูง (ถ้าช้่าแล้วมันจะจมโคลนก่อน) ..กว่าจะไปถึงเรือได้ แทบตาย

(ในรูปนี่ถ่ายกลุ่มที่เค้ามาก่อนเรา ดีกรีการจมนี่ยังไม่แรงเ่ท่าไหร่ พวกเราขึ้นมานี่กางเกงเละไปเลย)

เสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำอาบท่า (ห้องอาบน้ำสะอาดใช้ได้) เสร็จแล้วก็ขึ้นรถไปกินข้าวต่อที่ตลาดน้ำอัมพวา
โชคดีที่แหม่มเอาข่าวเหนียวหมูทอด + น้ำอัญชันมาเผื่อเพื่อนๆเยอะ เพื่อนๆเลยสบายไป

มาถึงตลาดน้ำก็มุ่งหน้าสู่ร้านข้าวในบัดดล (หิวมาก) เราไปรวมตัวกันที่ร้านข้าวแกงคุณแจ๊ด แล้วก้โซ้ยไปคนละจาน ก่อนที่จะไปหาของว่างกินเพิ่มเติม

อีกร้านที่มานั่งกันนานๆก็ สมานการค้า ที่ขายพวกชา กาแฟ โบราณ นั่งคุยกันอยู่ชาติกว่า (เค้าให้เวลานานมาก แอบไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี) พอได้เวลาก็ไปขึ้นรถบัสกลับกรุงเทพ


No comments: